Wat een verschrikkelijk raar sportjaar is 2022 voor mij aan het worden! Eerst al die TT, waar ik tot mijn eigen grote verbazing Valentino Rossi en Marc Márquez niet eens echt miste. Dat voelde toen – en nu weer – als verraad en precies hetzelfde gevoel had ik tijdens de MXGP in Lommel, tegenwoordig de enige cross-GP in de buurt. Ik had daar als protest tegen het verdwijnen van de Nederlandse Grand Prix natuurlijk heel de dag stikchagrijnig moeten rondlopen – misschien wel met een Nederlandse vlag op z’n kop –, maar het was er fantastisch en dat was het ook geweest als er drie Finnen op het podium hadden gestaan in de MXGP. Maar wel in België! En dan te bedenken dat ik op weg van Zaltbommel naar Lommel vlak langs Oss, Lierop en Valkenswaard kwam. Sterker nog: we passeerden zelfs letterlijk het Eurocircuit, waar die zondag om het allemaal nog pijnlijker te maken gewoon een clubwedstrijd voor gesloten auto’s was.
‘Te luid is uit? Nou, eind juni op Assen mooi niet’
Wij moesten nog zo’n twintig kilometer verder om de beste crossers ter wereld te zien. Tien rechtdoor, tien naar rechts. Twintig kilometer! Het is nog niet eens een afstand tijdens de Vierdaagse van Nijmegen. Je gaat alleen in die twintig kilometer wel een grens over en dat is dus tegenwoordig noodzakelijk voor een MXGP. Een aantal Nederlandse crossers noemde het zelfs hun ‘thuis-GP’, gelukkig wel met aanhalingstekens. En dat in België, een land waar ze inmiddels meer kernreactoren dan crossbanen hebben. Dit moet toch ook gewoon in Nederland kunnen! (En, nee dat is geen vraag.) Het kan trouwens ook gewoon in Nederland, want de organisatie van de MXGP van Valkenswaard kan volgende week een GP organiseren en ook bijvoorbeeld de gemeente Valkenswaard wil niets liever. Er moet alleen nog even dertig jaar vergunningschaos worden uitgezocht. Tot die tijd is het bij Centerparcs De Kempervennen rechtdoor, maar ik blijf dromen dat we ooit weer gewoon rechtsaf kunnen.
Fotografie: 2Snap
