‘Niet wijzen, jongen. Dat is niet netjes!’. Mijn oma zei mij dat meerdere malen toen ik klein was. Overigens deed ze dat met ironie, steevast met een priemend vingertje erbij. Wellicht dat de hypocrisie van wijlen mijn grootmoeders me zo allergisch voor het wijzende vingertje heeft gemaakt. Nee, dan toch maar liever leven en laten leven.
Als de dagen dan langer worden en de temperatuur stijgt, kan ik het vervolgens toch niet laten mijn vuist te ballen en de wijsvinger zijn naam eer aan te doen. Waarom zijn handschoenen toch steevast het eerste dat veel motorrijders uittrekken als het warm wordt? Vingerkootjes, vingernagels, de handpalm en de knokkels. Mijn maag draait zich om als ik de benamingen voor die normaliter weinig zeggende lichaamsdelen neerpen. Die stukken hand zijn namelijk bepaald niet gebouwd op een aanraking met asfalt. Knieën evenmin, de rug en ellenbogen ook niet. Logischerwijs keurt de gemiddelde motorrijder het dan ook meteen af wanneer iemand in korte broek en T-shirt op de motor passeert. Desondanks zie ik zomers steeds vaker een opgestoken, ontblote hand van een tegemoetkomende motorrijder die me vriendelijk groet. Mijn wijsvinger jeukt ervan en ik moet telkens aan de anekdote van een motoragent denken, die een knul op zijn opgevoerde snorscooter opvoedde. ‘Je bent als kind vast wel eens gevallen op straat. Hoe zagen je handen er toen uit? Jij rende op dat moment echt geen 25 kilometer per uur, hoor…’
Het is dan ook de aantrekkingskracht van koele rijwind langs de handen die de noodzaak voor bescherming doet verdampen. Ik zou het niet in mijn hoofd halen, ik verdien de kost vooral met het tikken op een toetsenbord en het testen van motorfietsen. Beide werkzaamheden zijn sterk afhankelijk van functionerende vingers. Maar misschien ben ik te voorzichtig. Misschien heeft het titanium dat mijn rechterhand al ruim tien jaar lang bij elkaar houdt me wat behoedzamer gemaakt.
Maar ga eens bij jezelf te rade – en deze vraag is heel normaal voor het overgrote deel van de Nederlandse motorrijders. Wat doe jij voor de kost en hoe veel makkelijker is je werk als alle tien vingers volledig functioneren? Er zijn maar weinig beroepen waarbij twee werkende handen een pre zijn en geen noodzaak. Met om en nabij negenenhalve min of meer functionerende vingers ga ik niemand iets verplichten en nog minder verbieden. Maar met mijn opgelapte ringvinger en pink ietwat scheef en ongemakkelijk uit de gebalde rechtervuist stekend, strek ik nu graag de wijsvinger. En wijs net zo hypocriet als mijn grootmoeder zaliger ooit deed.
Doe ermee wat je wilt. Als het te warm wordt om tijdens het rijden handschoenen aan te houden, heb je niet de juiste handschoenen. Of is het simpelweg te warm om te rijden.
Hey Nick! -zwaait met gehandschoende hand maar zonder motorjack vanaf zijn tweewieler bij 34 graden celcius-.
Ieder het zijne, geniet van het weer en ga niet gebaren maken op de motorfiets -cirkel beweging naar het hoofd met wijsvinger- als je me tegemoet rijdt. Zeker wanneer je ziet dat die betuttelaar in kwestie heel dicht op zijn voorligger rijdt.
Heel goed dat je terecht wijst op het gebruik van handschoenen, zelfs bij kokend warme temperatuur. Leren jack wil ik nog wel eens uit doen voor tochtjes naar het werk en terug. Handschoenen zie ik als een noodzaak gelijk een goede helm en stevig schoeisel.