‘Haal die tank eraf, vul hem met rijst, gooi er water bij en weg deuken.’ Huh, zou het echt zo simpel zijn?! Daar hebben de profs me tot dusver niks over verteld! Mooi is dat, tegen de klant doen alsof het uitdeuken van zo’n benzinetank knetteringewikkeld is, er dús de hoofdprijs voor vragen en in de praktijk gewoon tien pakken Lassie Toverrijst en een plens water in die tank kieperen. De wereld is slecht; het bedrog loert overal.
Of… zou het zo kunnen zijn dat de rijsttip, mij aan de hand gedaan door een aangewaaide motorrijder tijdens een bezoekje aan HP Motoren in Eemnes, toch niet zo’n beste oplossing is? Ik zet mijn selectief ontwikkelde (lees: helaas ernstig a-technische) brein in denkmodus. Dat rijst uitzet weet ik heus wel. Ik kook al dertig jaar steevast te veel, omdat ik telkens weer maar niet kan geloven dat die paar korreltjes tien minuten later mijn halve pan zullen hebben gevuld. Maar in rijstkorrels zitten geen hersentjes; zo veel verstand heb ik er nog wel van. Dus die korrels zullen niet denken: hee, dit stukje tank is nog gaaf, ik ga twintig centimeter verderop zwellen.
Maar ondertussen zit ik nog steeds met die deukjes. Die in 2014 bij de koop van mijn Honda X11 uit 2000 waren inbegrepen. Waarvan ik me had voorgenomen dat ze me niet zouden boeien omdat die Honda zo lekker rijdt. Maar waaraan ik me in de praktijk WEL DEGELIJK KAPOT ERGER! Vijftig werd ik vorig jaar, en dan nog steeds met deuken in je tank rondrijden? Loser. En dan altijd maar weer iedereen krampachtig uitleggen: ‘Ze zaten er al in!’ Dubbele loser.
Wat had Motopaint Hogenboom in Reeuwijk me gezegd? ‘Dichtplamuren is de goedkoopste oplossing. Maar dan ligt de kwaliteit een stuk lager, dus dat doen wij niet. Plamuur heeft een ander uitzet- en krimpvermogen dan staal. Zo’n tank kan in het zonnetje zomaar 50 graden heet worden. Dan zet het staal uit, en de plamuur ook, maar het één meer dan het ander. Dan gaat het plamuur “tekenen”, en krijg je lakranden te zien. En als je te veel plamuurt, kan dat plamuur gaan scheuren, zoals dat soms ook bij het stucwerk van een huis gebeurt.’
Boudewijn Geels: ‘Tank van crashfiets of een cover?’
‘Vaak wordt zo’n tank bij een autospuiter neergegooid,’ vervolgde Don Hogenboom. ‘Die pakken dan een spotter, een machine die wij ook hebben. Daar las je een koperen punt op, een soort spijker, waar je die deuk mee naar buiten trekt. Voor een autoportier kan dat prima, maar zulke spuiters denken niet door, want zo trek je vaak haarscheuren in de benzinetank. Daar zie je van buiten niks van, maar na een paar maanden gaat hij aan de buitenkant zweten. Nou, daar kan geen enkele lak tegen. En dan kan ik het alsnog – goed – overdoen. Heb je twee keer kosten.’
De enige goede oplossing, zei Hogenboom, is de deuk voorzichtig van binnenuit terugdrukken, via de tankdop of de brandstofkraan. ‘Dan krijg je het vrijwel nooit meteen zo glad dat het spuitklaar is; er moet altijd wel een likje plamuur op, maar slechts een heel dun laagje. En als hij dan helemaal klaar is, moeten er natuurlijk ook nieuwe X11-stickers op. Anders zie je dat er aan die tank is gesleuteld. Honda-stickers zijn niet goedkoop. En daar moet dan weer blanke lak overheen.’
Oké, en de kosten? Don: ‘In totaal kun je zo 500 à 700 euro kwijt zijn. Plus btw.’ Oei!
Ik stuur ook foto’s naar concurrent MotorPaint Alphen. Binnen een paar uur heb ik een mail retour: ‘Het kost 295 euro, exclusief btw, exclusief stickers en exclusief demontage en montage van de tank.’
Sadder & wiser concludeer ik: dit gaat me hoe dan ook niet voor 300 euro lukken. Niet als ik het goed wil laten doen.
