Ik rij er al jaren mee rond, en op de aerodynamica hebben ze geen enkele invloed. Vrienden hebben ze me ook niet gekost, en vrouwen zíen ze niet eens. Bovendien héb ik al een vriendin. Zijn die deukjes in de tank van mijn Honda X11 echt een reden om mijn trouwe Japanner te verkopen?
Laatst vertelde Don Hogenboom van Motopaint Hogenboom in Reeuwijk me dat hij de tank weer prima in orde kan maken. Tank eraf, kaal halen, deuken eruit, plamuren, lakken, nieuwe stickers erop, weer lakken, tank terugzetten: 500 à 700 euro exclusief btw alstublieft. Vind ik wat veel voor een motor van 21 jaar oud. Maar, denk ik nu in een eureka-momentje: als ik de stickers nou skip?
En dus grijp ik weer de telefoon. ‘De stickers weglaten? Dat scheelt behoorlijk’, erkent Don meteen.
Hij geeft een college stickerkunde. ‘Voor we de tank kaal halen, maken we eerst mallen, anders weten we straks nooit meer of zo’n sticker een centimeter te hoog of te laag zit. Daarna “doen” we de tank helemaal. Dan lijkt-ie helemaal klaar. Alleen de stickers nog. Maar dat valt tegen, want het betekent dat we eerst die tank weer netjes af moeten schuren. Dan goed uitmeten met die mallen, stickers plaatsen, de tank weer schoonmaken, en weer gaan spuiten. Staan we met één zo’n tankje in de spuitcabine. Een laagje primer spuiten, wachten, blanke lak erop, weer wachten, vervolgens nog een laagje blanke lak. Voordat de tank dan klaar is, ben je twee tot drie uur verder. Als je dat dan allemaal uitrekent, ben je voor die stickers zo alweer 190 euro kwijt. Zonder de stickers zelf. Die moet je ook nog kopen.’
Drommels! En zijn die duur? ‘Die stickers regelen wij’, zegt Hogenboom. ‘Zodat we zeker weten dat het geen gebruikte of imitatiestickers zijn, en dat ze niet besmet zijn met bijvoorbeeld siliconen. Want als jij ’s ochtends je handen insmeert met een handcrème en een uur later sta jij die stickers uit te pakken en vervolgens verkoop jij die dingen aan mij via eBay, dan hebben wij in de spuitcabine een probleem. Wij willen gewoon weten dat het origineel spul is. Dan komt het in een geseald zakje binnen, ongebruikt, en is het ook goed opgeslagen geweest. Dat die stickers dus niet een maand in een natte schuur hebben gelegen, waardoor ze niet meer goed functioneren. Als de lijm is aangetast, plakken ze soms niet beter dan een postzegel.’
Boudewijn Geels: ‘Vul de tank met rijst, gooi er water bij en weg deuken’
Ik kan de stickers dus maar beter weglaten, constateer ik. Hogenboom: ‘Dat kun je doen. Maar dan ziet iedereen wel meteen dat de tank overgespoten is, want ze kwamen nooit zonder stickers uit de fabriek. En dat is weer van invloed op de verkoopwaarde. Met stickers erop is-ie echt weer als nieuw.’
Ik hang op en slaap er nog een nachtje over. De volgende dag zie ik twee straten verder een Yamaha FZS600 Fazer staan. Zonder stickers op de tank. Aha, daar is dus iets mee gebeurd, concludeer ik meteen. Mijn ogen scannen de motor op valschade. En jawel, onderaan het motorblok zie ik een kras. Op de uitlaat nog een. Die zou ik anders nooit hebben gezien. Zo werkt dat dus.
’s Avonds doe ik mijn geliefde een plechtige mededeling. ‘Ik weet het nu duizend procent zeker: ik ga een nieuwe motor kopen!’
‘Heb je eindelijk de knoop doorgehakt?’, zegt ze stralend. ‘Goddank. Ik werd doodmoe van dat deukengezeur. Is een Triumph niks voor je? Een collega van me heeft er een. Mooi ding.’
Ik: ‘Eén ding staat vast: het wordt géén Triumph. Jan Kruithof, de uitgever van Promotor en MOTO73, ziet me aankomen. Collega-columnist Herman Brusselmans rijdt al Triumph, en we zijn geen Triumph Magazine.’
Geen Triumph dus, maar wat dan wel? Keuzestress, kom er maar in…
