Duct-tape onder de topkuip van je splinternieuwe derdehands Kawasaki Z1000SX, daar kun je mee zitten of niet. Al sinds mijn studententijd huldig ik het motto: wat je niet ziet, dat is er niet. Dus huppetee, stof veegde ik gewoon in een hoek of onder een kleed. Nu zitten de stukken tape niet óp de kuip, dus wat maakt het uit?
Welnu, het vóélt niet goed. En, denk ik, misschien is er nog wel meer aan de hand. Dus rij ik toch maar naar Erik van Lent voor een aankoopkeuring. Al betreft het dus een keuring ván de aankoop, en niet zoals te doen gebruikelijk vóór de aankoop.
Boudewijn Geels: ‘Verrek, ik zie allerlei slierten duct-tape’
In Alphen aan de Maas tref ik een vrijstaande woning aan met een fors bemeten werkplaats ernaast: de operatiekamer. Licht nerveus wacht ik af wat de door motorhandelaren gevreesde Van Lent zoal tegenkomt. Het is een machine uit 2011, dus in absolute nieuwstaat zal hij niet meer wezen. Maar hij heeft altijd zijn beurten gehad en is net helemaal nagekeken, heeft de verkoper me bezworen. Het is bovendien de duurste motor die ik ooit heb aangeschaft: € 6.499,-.
Van Lent haalt de kap eraf, tuurt en meet. En hij schrijft. Hij heeft een lange lijst te controleren punten. Af en toe bromt hij iets. Meestal iets afkeurends. Over de radiateur bijvoorbeeld, die zo broos is dat hij bijna uit elkaar valt. Van Lent ziet van alles dat ik niet heb waargenomen toen ik de motor voor het eerst zag en een uur later dolverliefd het koopcontract tekende. De keurmeester begrijpt dat. Meewarig: ‘Jij was helemaal overgekomen uit Amsterdam en onderweg had je die prachtige foto’s van internet in je hoofd. Als je zo’n motor dan eindelijk in het echt ziet, wíl je hem ook schitterend vinden.’
Anderhalf uur later lees ik in Van Lents rapport onder het kopje ‘notities’: ‘Import motorfiets. Veel roestaanslag op bouten en andere ijzeren onderdelen. Motorfiets heeft schade gehad en is deels hersteld. Radiateur onder controle houden – indien er een slechte koeling ontstaat dan de radiateur vervangen’. Bij ‘Geschatte reparaties’ staat: ‘Grote onderhoudsbeurt. DOT4-vloeistoffen vervangen. Koelvloeistof vervangen. Balhoofdlagers vervangen. Advies: voorband vervangen’.
Ik ben weer eens bevangen door zelfhaat. Geels, lul de behanger, je weet verdomme al 51 jaar dat je de ballen verstand hebt van techniek! Wat voor rund ben je dan dat je een motor van zeseneenhalfduizend ballen niet eerst effe laat checken door iemand die wél een schroevendraaier en een waterpomptang uit elkaar kan houden?!
Maar wacht even, Van Lent heeft de motor ook weer niet afgekeurd. Bij ‘Beoordeling motorfiets’ staat: ‘Behoorlijk’. Oké, fijn. Maar it needs work, zoveel is duidelijk. Dus bel ik de verkoper, Coen Versteeg van Versteeg Motoren in Bemmel. Coen heeft de motor zelf weggebracht voor een beurt, alvorens hij hem aan me meegaf, zegt hij. ‘En dat van die duct-tape wist ik gewoon niet. Ik haal niet steeds de hele kuip los voor ik een motor verkoop.’
We spreken af dat ik de Kawasaki laat repareren bij mijn vaste onderhoudsmonteur: eenpitter Erik Verhulst van VK Solutions in Aalsmeer. Versteeg stuurt mij een foto van de motor die ik bij hem heb ingeruild (en die inmiddels is doorgeschoven naar een andere handelaar): mijn Honda X11. Er lekt iets. Dat wist ik niet, dus zeg ik tegen Coen: ‘Ik wil jou óók niet naaien, hè!’
Eerlijk duurt het langst, vind ik ook echt. Dat blijkt Coen gelukkig ook te vinden. Hij zal de Kawa uiteindelijk terugnemen en het aankoopbedrag netjes retourneren. Maar daarover volgende maand meer.
Eerst maak ik nóg een fout. Ik sla geen acht op dit zinnetje op Van Lents keuringsformulier: ‘ABS: n.v.t.’.
Wordt vervolgd.
