Een importmotor zonder onderhoudsboekjes, hoe verstandig ben je als je zo’n ding aanschaft? De handelaren bezweren uiteraard dat hun tweewielers helemaal toppie alsmede dik in orde zijn, en trekken er hun betrouwbaarste hoofd bij. Maar hoe weet ik als leek zeker dat zo’n motor inderdaad goed is?
‘Niet,’ heeft Erik van Lent me gezegd.
Van Lent is beroemd en gevreesd keurmeester. Op verzoek reist hij heel Nederland door om motoren op de pijnbank te leggen. Vroeger liet hij in Promotor zien wat hij dan zoal aantrof. Erg leerzaam. Nu heb ik hem op afstand betrokken bij mijn speurtocht naar de perfecte tweedehands Kawasaki Z1000SX. Want, zo weet ik, in mijn uppie ben ik totaal kansloos. Van Lent als adviseur hebben voelt als een foute kroeg binnenstappen met een heel chapter Hells Angels als buddies. Kortom: veilig.
Motorplanet in Almere oogt bepaald niet als een foute kroeg. Ik ben er op een Kawa uit 2012 gestuit. Zonder boekjes helaas. Wel een mooie machine: 26.000 kilometer op de klok, plastic helemaal gaaf. Maar het ijzerwerk onderaan is behoorlijk roestig, zag ik toen ik pseudo-deskundig door de knieën ging. Nadat ik wat foto’s had gemaakt zei ik tegen de verkoper: ‘Ik denk er over na.’
Omdat ik niet van half werk hou, heb ik én Erik van Lent, én mijn vaste motormonteur in Aalsmeer én mijn motorminnende zwager – tevens amateurcoureur – Eelco de kiekjes gestuurd. Eelco reageert als eerste. ‘Waarschijnlijk heeft deze motor een aantal keer in de pekel gereden, en dan gaat het snel. De delen die het heetst worden roesten als eerste: de bochten en de katalysator van het uitlaatsysteem. Niet per se alarmerend.’
Daarna volgt een mail van mijn ‘mannetje’ in Aalsmeer, Erik Verhulst van VK Solutions: ‘De uitlaat is geen zorgpunt. Wel heeft de Kawa gebruikssporen op de achterbrug.’ Ik weeg het woord ‘gebruikssporen’. Klinkt niet dramatisch, besluit ik. Verhulst schrijft ook: ‘De motor kan uit Italië of Engeland geïmporteerd zijn. Dat wordt nu veel gedaan.’
En dan volgt ook de reactie uit het Gelderse Alphen, waar Erik van Lent domicilie houdt. Ook hij zegt over het stemmige bruin aan de onderzijde van de Kawa: ‘Dit stelt niet veel voor.’ Kopen dus maar? Not so fast, maakt de keurmeester duidelijk. ‘Als er geen Nederlands kenteken op zit is het een importding en komt het uit de handel vandaan. Dan kan er dus van alles mee gebeurd zijn en zal vast ook de historie niet boven water komen, want anders hadden de boekjes er meteen al bijgezeten. Je wilt ook weten uit welk land het ding komt en het liefst ook het eerste kenteken zodat je eventueel in het land van herkomst navraag kan gaan plegen.’
Wat Van Lent van de prettig lage kilometerstand vindt weet ik al van zijn vroegere geschriften in Promotor: die tellerstanden zijn zo makkelijk te manipuleren dat je zeker bij importfietsen onmogelijk kunt weten of ze kloppen.
De drie experts zeggen dus niet: koop hem niet. Toch zoek ik nog even verder, naar een Z1000SX mét onderhoudsboekjes. Liefst niet geïmporteerd. Van Lent noemt wat bedrijven die ik beter kan mijden. Versteeg Motoren in Bemmel hoort daar wat hem betreft niet bij.
Boudewijn Geels: ‘Ik zit al weken in een ‘tunnel’. Aan het einde staat een Z1000SX’
Die zaak biedt op Motoroccassion.nl een gitzwart juweeltje uit 2011 aan. Er staat bij: ‘Deze in zeer nette staat verkerende Kawasaki Z1000SX ABS heeft altijd zijn onderhoud gehad. Ketting en tandwielen zijn in de zomer van 2020 vervangen. De vorige eigenaar heeft hem voorzien van zijtassen, een gelzadel en handvatverwarming.’ Vraagprijs: 6.499 euro. Voor een Z1000SX best weinig, constateer ik likkebaardend.
Zo begint een avontuur dat me een tijdje flink in zijn greep zal houden…
Wordt vervolgd.
