donderdag 28 maart 2024

Getest: Harley-Davidson Breakout

Zeg nou zelf, een motor met een balhoofdhoek van liefst 34 graden, een achterband die breder is dan de banden onder je buurmans sportauto en een voorwiel dat zo groot dat het dienst zou kunnen doen als het blad van een bijzettafel; dat rijdt toch voor geen meter?

Nou, daar kon je nog wel eens gelijk in hebben, ware het niet dat Harley-Davidson zich met de nieuwe Softail-modellen echt weinig tot niets wijs heeft laten maken. In de praktijk betekent dat dat de 2018 Breakout echt wel heel doordacht is. O, en dan hebben we het nog enkel over het rijwielgedeelte.

De lijnen kloppen tot in het allerfijnste detail. Het geeft een soort rust in het ontwerp, zelfs al is het van het immens grote voorwiel tot immens brede achterwiel optisch wel een van de meest langgerekte motoren die je ooit zult aanschouwen. 

Omdat het kan
Een ding wat gauw de aandacht zal trekken, is natuurlijk dat dikke V-twinmotorblok. Voor de goede orde gooide men van HD ons de sleutel van de 114 Milwaukee Eight-versie toe. Het blok zelf loopt feilloos en trekt met name prachtig door. Het maakt lui rijden tot een peulenschil, want er is maar weinig wat hij in principe niet in het derde verzet zou kunnen. Wat dan weer wel onder het kopje zwaar kan, is het geluid, want gecombineerde lucht- en oliekoeling mogen dan hun intrede gedaan hebben – terwijl het blok in uitvoeringen aan boord van zwaardere Harley Touring-modellen zelfs vloeistofkoeling krijgt. De uitlaat is waanzinnig mooi, lang, rank en pianozwart gelakt, maar het geproduceerde geluid spant de kroon. Hartstikke prima qua volume.

Met speelse eenvoud
Dat de Breakout een knappe machine is, dat spreekt wel voor zich en dankzij Harley-Davidsons moderne Milwauke Eight-krachtbron komt het ook prima en zorgeloos van zijn plek, en klinkt het goed op de koop toe. Alleen als het op hanteerbaarheid aankomt, valt Harley-Davidson nog wel eens door de mand. Het genoemde 240 millimeter brede rubber aan de achterzijde en het gigantische wiel aan de voorzijde zetten dan ook bepaald niet de toon voor een symfonie van gooien en smijten. Houd je het bij het cruisen, dan ben je al gauw een tevreden man. Wellicht had de platte en dikke dragbar van een stuur dat al wel verraden, maar anders kwam het gebrek aan grondspeling al snel als pretbederver aan het licht. Desondanks geeft de Breakout in het sturen dat hij doet wel een gevoel van controle. Deels komt dat op conto van de prima Showa Dual Bending Valve-voorvork en de vakkundig verstopte schokbreker achter. Aan de voorkant heb je geen instelbaarheid voor handen, terwijl je achter met speelse eenvoud de veervoorspanning verstelt met de hydraulisch knop aan de rechterzijde. 

Een andere belangrijke factor, valt minder op; Harley-Davidsons materiaalkeuzes. In het verleden werd zo’n beetje alles dat mogelijk was, uit staal vervaardigd. Op de Breakout valt op dat aluminium plots niet langer tweede viool speelt, maar naar de voorgrond treedt. Van de beide kroonplaten tot beugeltjes rondom is het lichte metaal plots helemaal in. Het zijn die kleine toevoegingen – of juist andersom? – die het hem doen. Bij de Breakout scheelt het ten opzichte van zijn voorganger een heel behoorlijke 17 kilo. Daarmee is hij dan ook serieus lichter, wat de rijbeleving meer dan een klein beetje ten goede komt.

Wel onorthodox, niet oncomfortabel
Al met al is deze lage – slechts 66 en een halve centimeter tussen je bilpartij en het asfalt, alstublieft – en langgerekte machine een cruiser van formaat. Het oogt prachtig en rijdt machtig. De zit is door die dragbar wat onorthodox, maar zeker niet heel erg oncomfortabel. Sterker nog, het is eigenlijk nog best een praktische machine; het dashboard is zo compact als het wettelijk toegestaan is, zonder in te boeten op de aanwezige informatie die het biedt en de spiegels werken door het brede stuur eveneens opvallend goed. Op die manier buit Harley zijn eventuele zwaktes prima uit, door er juist weer sterke kanten van te maken. Vorm had het al, functie kan worden toegevoegd. 

Tekst: Nick Enghard, foto’s: Stefano Gadda, Lionel Beylot, Ula Serra Prats en Eric Malherbe.

 

[justified_image_grid ids=27101,27102,27103,27104]

Redactie
Redactie
De redactie van Motor.nl bestaat uit alle redactieleden van MOTO73 en Promotor. Redacteuren Marien Cahuzak, Jan Kruithof, Maikel Sneek en diverse freelancers zijn dagelijks actief voor Motor.nl.

GEBRUIKERSSCORE

Ben jij eigenaar van dit type en jaartal motorfiets? Doe dan mee met de gebruikersscore. Vul onderstaande velden in zodat andere geïnteresseerden nog meer informatie hebben voor dat ze eventueel tot aankoop overgaan.

Deel jouw ervaring met dit model met andere motorrijders

Motorblok
Stuureigenschappen
Vering en Demping
Remmen
Comfort
Afwerking
Uitrusting
Verbruik
Prijs/Kwaliteit

Gebruikers die hun ervaring hebben gedeeld (0)

Er zijn nog geen ervaringen van eigenaren/gebruikers van deze motor.

Laatste Artikelen

Gerelateerde artikelen