Tja, zelfs als je hem in het echt gezien hebt – of wellicht zelfs júist wanneer je hem in levende lijve hebt mogen aanschouwen – is de 701 Vitpilen moeilijk in een hokje te plaatsen. Testredacteur Nick Enghardt mocht de Husqvarna eenpitter rijden in en om hip Barcelona. Terwijl hij op zijn transfer naar het vliegveld wacht, belden we hem even.
Hier is het grijs, nat en demprimerend. Kun je ons een beetje opbeuren vanuit die hotellobby van je? Met het weer daar wel aan testrijden toegekomen?
‘Het weer was prima en de wegen nog beter. Husqvarna had geen betere plaats voor de eerste kennismaking kunnen regelen. De combinatie van hip en modern rijmt perfect met het historische van Barcelona en de omgeving hier. En daarbij; als ze ergens een zwerm dikke eenpitters kunnen waarderen, dan is het hier wel!’
Maar, de hamvraag; wat is het nou eigenlijk?
‘Ze wilden alle stereotypen loslaten en ze wilden een motor zonder fratsen neerzetten. Dat is gelukt; heel goed zelfs! De term neo-retro viel een keer of wat, maar het was niet de rode lijn. Zelf wil Husqvarna de rijder dan ook laten beslissen of je het een caféracer noemt, een neo-klassieker of wat ook. Wat het bovenal is, is licht. Heel licht en dat onderstreept geen van de eerdere noemers, maar daarmee kun je hem in elk geval als stuurmachine wegzetten.’
Logisch, want het is gewoon een hippe, retro-achtige KTM 690 Duke, toch?
‘Er sterft een eland in Zweden elke keer als iemand zegt dat Husqvarna eigenlijk gewoon geel-blauw-witte KTM’s zijn… maar toegegeven, er zit veel 690 Duke-DNA in de Vitpilen, en dat is goed. Technisch deelt hij het hoofdframe, het blok en ook de afmontage van het rijwielgedeelte heeft raakvlakken te over. Alleen het allerbelangrijkste verschil blijft het uiterlijk en dat kon niet verder afstaan van zijn oranje achterneef. Het uiterlijk domineert dan ook meteen de beleving; zo compact als de Vitpilen is, voelt het nog heel ruim eigenlijk. Maar dat komt vooral omdat er niet veel is. Een blok, twee wielen en jij bovenop het geheel. Het voelt – cliché-waarschuwing, sorry! – puur.’
Oké, dus het is een leuke machine. Dat is duidelijk, maar kun je er alleen mee van het café naar de kroeg en van je vriendin terug naar je veel te kleine en veel te dure huurappartementje?
‘Kan. Maar je kunt ook een omweg naar huis nemen en een glimlach op je gezicht stansen die er voorlopig niet meer afgaat. Het stuurt grandioos! Mede door het gebrek aan overdaad is hij licht en het blok is grandioos gretig waardoor gooien en smijten de Vitpilen op het lijf geschreven is. Zo licht als hij aanvoelt in het betere hak- en breekwerk, verwacht je op de snelweg met en zenuwlijer opgescheept te zitten, maar ook daar voelde de 701 goed in balans en heel stabiel.
Klinkt echt alsof ze er in Oostenrijk meer aan gedaan hebben dan er gewoon wat uiterlijk schoon op schroeven, of niet?
‘Zo strak als het eruit ziet en zo strak als het ook op de weg ligt; men heeft haar huiswerk gedaan. En ik denk dat de Vitpilen nog wel eens met een goed rapport bij oma aan kan komen. Je rapport overhandigen aan je oma… tja, dan ben je aanbeland op het onderwerp van geld. Met 11.950 euro is hij verre van goedkoop, wat echt wel een dingetje is of kan worden. Ik ga daar nog even over denken. Komt wel terug in mijn test, sowieso!’
—
Het hele verhaal achter de Husqvarna 701 Vitpilen lees je volgende week in MOTO73 editie nummer 7. Donderdag ligt het nummer al op de mat als je abonnee bent en in de kiosk als je dat nog steeds niet bent. Ze voorspellen eind volgende week niet het allerbeste weer om op je fiets naar de bladenzaak te trappen, dus wees welkom het nummer hier los te bestellen of maak het jezelf helemaal gemakkelijk en zoek hier een mooi abonnement uit.
Foto: Marco Campelli
