donderdag 28 maart 2024

Getest > Honda Crossrunner

De Crossrunner is volgens Honda een radicaal nieuw concept, maar lijkt in de praktijk toch vooral een bruikbaar ding. Op de verharde weg, welteverstaan. Het avontuurlijke broertje van de VFR800 is een vreemde eend in de bijt, maar wel een lekkere.

Pers-introducties van motoren en rustig rijden vormen een onmogelijke combinatie. Een uitdagend (buitenlands) testparcours en een gebrek aan dienders resulteren vaak in een actieve rechterpols en een bijbehorend tempo. Daardoor leer je weinig over de capaciteiten van de desbetreffende motor bij Nederlandse wettelijke snelheden.Helaas blijkt het uitdagende karakter van de Crossrunner in Nederland te groot om het paranoia slakkentempo tot het eind toe vast te houden. Met een duur souvenir uit Leeuwarden op zak, kunnen we niet anders concluderen, dan dat Honda een verslavend leuke motor heeft neergezet.

Alle marketing-inspanningen ten spijt maakt een korte doch serieuze offroad-expeditie in één klap duidelijk dat je werkelijk niets in het losse zand te zoeken hebt. De zware Honda graaft zich direct in met zijn straatband. Gravelwegen hoeven je geen angst aan te jagen, maar iemand die al jaren ‘getrouwd’ is met zijn GoldWing denkt ongetwijfeld hetzelfde. Het ‘crossrunnen’ doe je dus het best op verharde wegen. Dat is helemaal geen ramp, er blijven meer dan voldoende grote en kleine wegen over waarop je los kunt gaan. Ook met de zithouding is iets bijzonders aan de hand; die is niet des Honda’s. Iedereen die zo langzamerhand baalt van veel gebruikte kwalificaties als “de Honda zit direct zo vertrouwd als een oude spijkerbroek” en “de zithouding is als thuis komen” kan zijn hart ophalen; de zithouding van deze Honda is namelijk niet perfect. Ja, je leest het goed. De afstand tussen het zadel en de voetsteunen is gevoelsmatig te klein. Je onderlijf zit iets in elkaar gedrukt en daardoor in een onnatuurlijke positie. Dat werd ervaren door rijders van verschillende lengte. Ook de windbescherming van de Honda houdt niet over, maar daarover verschillen de meningen.

De Crossrunner deelt het gros van zijn onderdelen juist met een sportievere motorfiets: de VFR800. Het gaat te ver om de nieuweling een gechopte VFR met een hoog stuur te noemen, maar frame, vering en blok zijn grotendeels één op één uitwisselbaar. De wielbasis van de Crossrunner is 4 mm langer, de naloop bedraagt een graadje meer, terwijl de balhoofdhoek juist van 25,3 naar 25 graden kromp. De zithoogte van de Crossrunner groeide met 11 mm tot 816 mm, maar die stijging brengt motorrijders met korte beentjes niet in de problemen. De V4 zet 72,8 Nm bij 9500 tpm neer en haalt een topvermogen van 102 pk. In de praktijk merk je dat je hem iets moet opwinden om het maximale uit het blok te halen. Een goed excuus om het gas elke keer goed open te zetten, zodat het VTEC in werking treedt. Het geluid dat het uitlaatsysteem daarbij uitstoot, is namelijk oorstrelend. De eerste keer dat het je overkomt, vrees je dat het uitlaatsysteem kapot is.

Tot ongeveer 7000 tpm bedient de nokkenas twee kleppen per cilinder voor een hoog koppel, boven dat toerental verdubbelt het tot vier voor meer topvermogen. Waar het op de VFR nog op flink wat kritiek kon rekenen vanwege de bruut inkomende power, heeft Honda dat minpunt aan het VTEC-systeem weggewerkt. Ook het rommelige lopen in het overgangsgebied behoort tot het verleden. De Honda weet te overtuigen met absolute rust in het rijwielgedeelte. De viercilinder stuurt ondanks zijn niet misselijke gewicht van dik 240 kilo toch makkelijk in, met dank aan de korte wielbasis. De kilo’s verdwijnen – dit keer wel geheel des Honda’s – wanneer je harder rijdt dan tien kilometer per uur. Eenmaal in de bocht stuurt de Japanner neutraal en vooral koersvast. Deze jongen laat zich het hoofd niet op hol brengen door slecht wegdek, hogere snelheden of opgeplakte strepen.

Een goed excuus om het gas elke keer goed open te zetten, zodat het VTEC in werking treedt. Het geluid is namelijk oorstrelend.

Gemaakt voor
Asfaltavonturiers die zich niet graag in een hokje laten plaatsen. Hoeft ook niet, want je rijdt met 102 pk echt niet in de achterhoede. En het is toch weer eens wat anders, zo’n Crossrunner.  

Motor
Schitterende V4 met een heerlijk geluid. Maar dat wisten we al van de VFR800, de donor van dit gloedvol kloppende hart. Met de precisie van een hartchirurg heeft Honda de scherpe kantjes van het VTEC-systeem gehaald, waardoor het nóg leuker is geworden om het gas erop te gooien.

Typisch
Honda’s staan bekend om het gemak waarmee je ermee wegrijdt. Dat is hier net even anders. Je moet je benen flink opvouwen om op de voetsteunen te komen, als bij een racemotor. Voor de rest zit je rechtop en dat is even wennen. Rijden gaat als de gesmeerde bliksem, vol vertrouwen.

Redactie
Redactie
De redactie van Motor.nl bestaat uit alle redactieleden van MOTO73 en Promotor. Redacteuren Marien Cahuzak, Jan Kruithof, Maikel Sneek en diverse freelancers zijn dagelijks actief voor Motor.nl.

GEBRUIKERSSCORE

Ben jij eigenaar van dit type en jaartal motorfiets? Doe dan mee met de gebruikersscore. Vul onderstaande velden in zodat andere geïnteresseerden nog meer informatie hebben voor dat ze eventueel tot aankoop overgaan.

Deel jouw ervaring met dit model met andere motorrijders

Motorblok
Stuureigenschappen
Vering en Demping
Remmen
Comfort
Afwerking
Uitrusting
Verbruik
Prijs/Kwaliteit

Gebruikers die hun ervaring hebben gedeeld (0)

Er zijn nog geen ervaringen van eigenaren/gebruikers van deze motor.

Laatste Artikelen

Gerelateerde artikelen