In hun overlevingsdrift bedienen dieren zich van vreemde praktijken. Zo lijken sommige ongevaarlijke diersoorten sprekend op levensgevaarlijke exemplaren. Roofdieren laten het daardoor wel uit hun hoofd ze te verslinden. De Honda CBR600F doet hetzelfde, hij oogt hardcore, maar is een lief beestje. Of vergissen we ons?
De biologie heeft een naam voor het fenomeen waarbij dieren zich het jasje aanmeten van een gevaarlijke variant: mimicry. Sommige weerloze vliegen zien er door hun geel/zwarte tooi bijvoorbeeld uit als dodelijke wespen. Dat werkt in de praktijk meer levensverlengend dan het afsluiten van een levensverzekering. Honda zet ons met de CBR600F op het eerste gezicht ook een beest van een motor voor. Je zou zweren dat het een racer is, maar in de basis is het een vermomde (hoe toepasselijk) Hornet. Is dit een vermomd aaibaar beestje of steekt hij wel degelijk?
De Honda CBR600F begon zijn leven als naked bike, om vervolgens een flinke metamorfose door te maken. Het eindresultaat oogt niet alsof er haastig een kuip aan is geplakt, maar als een mooi, racy, geheel. Honda Nederland deed er nog een schepje bovenop en gaf de testmotor onder meer wielstriping mee, een uitlaatdemper van Akrapovic, een hugger in kleur, een duoseatcover en verschillende carbonlook stickers. Het ziet er prachtig uit, maar om eerlijk te zijn hadden we liever een duidelijk afleesbaar display gewild.
Onbewust ga je toch twijfelen: 600cc, viercilinder, sportief voorkomen, dat moet gewoon een supersport zijn. Eenmaal in het zadel weet je wel beter. De zithouding is weliswaar sportief, maar de stuurhelften staan gerieflijk boven in plaats van onder de kroonplaat en de benen maken een aangename hoek als ze op de met rubber beklede stepjes staan. Het is weer eens zo ver, we zijn weer thuis in het zadel van een Honda. Ook hier neemt de CBR600F je bij de neus, want de funfactor is groot. De fiets voelt licht en compact en dat gevoel houdt aan als je ermee op pad gaat. Vanaf de eerste meters gaat het insturen superlicht. Als kers op de taart kun je bovendien de uitgaande demping aan voor- en achterzijde aanpassen. De CBR600F staat standaard behoorlijk straf afgesteld en dat voel je bij obstakels als verkeersdrempels. Het draagt wel bij aan een strak stuurgedrag, een kwaliteit die ook is te danken aan het stijve aluminium ruggengraatframe.
Geheel in tegenspraak met het cliché-beeld van het rationele motormerk, schermt Honda nu eens met emotie. Het is niet alleen het krachtige eindschot dat het ’m doet, het lage gewicht werpt ook zijn vruchten af. Van 7000 tot 12.000 tpm trekt het blok er flink aan en laat het zijn race-genen zien. De sportieve zithouding sluit daarbij mooi aan. Innerlijk en uiterlijk zijn wat dat betreft prima met elkaar in overeenstemming. Het eerste aangrijpen van de remmen gebeurt fel en zonder veel handkracht. Toch durf je zonder schroom het anker uit te gooien, want het voelt allemaal vertrouwd. Bij doorremmen vertragen de Nissins krachtig en het gevoel in de hendel is duidelijk en helder. Dat is voor een groot deel toe te schrijven aan het prima functionerende C-ABS, een elektronische beschermengel waarmee je met veel gevoel een motor kunt afstoppen, omdat het de remkracht over voor- en achterwiel verdeelt.
De Honda overtuigt met zijn motorische prestaties, stuurkwaliteiten en uitstraling. Het totaalplaatje van de allrounder klopt. Het klopt zelfs zo goed, dat de zeshonderd het zich kan permitteren om als roofdier door het leven te gaan. Ook al is het geen supersporter, dankzij zijn prestaties kan hij een aardig plaagstootje uitdelen aan de écht gevaarlijke types.
Het is weer eens zo ver, we zijn weer thuis in het zadel van een Honda.
Gemaakt voor
Controlfreaks. Deze allemansvriend brengt je exact op de plek waar je wilde uitkomen en naar keek. Het maakt niet uit of het om lange snelle bochten gaat, of korte langzame. In beide gevallen rondt hij ze licht en tegelijk nauwkeurig. Je voelt je één met de machine.
Motor
Niet alleen het merk, maar ook het blok heeft vleugels. Ondanks zijn kleine longinhoud legt de CBR600F 102 pk bij 12.000 tpm en 64 Nm bij 10.500 tpm in de schaal. Voor de lol en de ervaring jaag je ’m lekker hoog in de toeren.
Tegen de stroom in
Het optionele getinte ruitje reikt iets hoger dan het originele scherm, maar dat heb je echt niet nodig. Het hoofd geniet standaard al van een turbulentievrije bries, met de borstpartij in het aangename vacuüm achter het ruitje en de schouders lekker in de wind. Niks meer aan doen.
