De tijden van vormeloze leren pakken zonder protectie, gele bierkratjes vol cadmium en basic-motoren die we tegenwoordig roadsters noemen. Rijdt de BMW wel hedendaags?
BMW heeft werk gemaakt van de Racer en neemt het sportieve voorkomen bloedserieus. De zithouding is daardoor verre van alledaags. Waar BMW gewoonlijk uitgekristalliseerde ergonomische topmotoren bouwt waar alles precies zit waar het hoort, is het op de Racer een hele speurtocht om het stuur en voetsteunen te vinden. Onwennig duik je diep naar voren om daar de – he-he daar zijn jullie – stuurhelften aan te treffen. Voor de voetsteunen geldt juist het omgekeerde; die staan verder naar achter dan gedacht en ze leveren een pittige ouderwets aandoende kniehoek op.
Mechanisch concert
De verwarring is compleet na het indrukken van de startknop. Het forse geluid dat de enkele uitlaatdemper uitbraakt voert je direct terug naar de tijd dat nozems hun met lawaaipijpen uitgeruste motoren aantrapten. Allemachtig, wat een bak herrie produceert de Racer uit zijn oogstrelende 2-in-1. De Racer tussen twee bochten van bijna stationair tot aan rood volledig opentrekken gaat gepaard met de uiterst inspirerende klassieke BMW-boxerdeun. Dat de Racer er geheel eigen ideeën over ergonomie op nahoudt, goed oogt en klinkt weten we nu wel, maar hoe rijdt hij? Op legale snelheden is het eerste woord dat bovenkomt: veeleisend. Polsen hebben het al snel zwaar onder alledaagse omstandigheden. De stug gedempte stereo schokdempers en voorvork geven verkeersdrempels stevig door. Bij mini-rotondes is het hard werken. De Racer heeft veel gewicht op de voorkant en niet zo’n lekker breed stuur als een R nineT. Je moet de motorfiets de bocht in dwingen.
Beetje vaag
Je zou wel gek zijn om langzaam met de Racer te rijden. De motor wil het niet en jij evenmin. Het gas moet er op, dan voelt deze Beierse snelheidsmaniak zich veel beter. Hij schopt het nooit tot flitsende stuurfiets en behoudt een voorkeur voor vloeiende bochten, maar als die zich onafgebroken aanbieden is het feest. De diepe zithouding die je op de boulevard nog vervloekte, komt plotseling tot zijn recht. Sterker nog: bij dit soort bochtenwerk duik je nog even dieper achter het minimalistische kuipruitje voor dat laatste restje sportiviteit. De Racer is in zijn element als hij tussen de 80 en 140 km/h te keer mag gaan in vloeiende bochten. Het blijft bij dat soort exercities wel vaag waar de grenzen van het rijwielgedeeltes liggen. Is dat een weer een stukje ingebouwd retrogevoel of toeval?
Schuivende achterkant
Bij het afremmen beroept de boxer zich niet op de hulp van ondersteunende elektronica. Bergafwaarts hard remmend en terugschakelend op een bocht afkomen staat dan ook garant voor een glijdende achterkant. Laat dat maar aan de compressie van de dikke twin en het ontbreken van een slipperclutch over. De eerste keer schrik je, maar nog tijdens het schuiven van de achterkant maakt dat plaats voor een gevoel van ‘gaaf!’ Met de remmen is overigens niets mis. Misschien dat staalomwonden leidingen, ABS en volop stopkracht niet bij een authentieke retro horen, maar prijs je toch vooral gelukkig met zo’n indrukwekkende remmenset. Het motorblok heeft zich niet laten kisten door de Euro4-norm en acteert nog altijd zo enthousiast als voorheen. Een maximaal vermogen van 110 pk zou in de jaren zeventig buitenaards zijn geweest, tegenwoordig is het meer dan voldoende voor een stevige portie Freude am fahren.
Old skool hardcore
Een Racer is niet allround en comfortabel genoeg voor woon-werkverkeer, toertochten of vakanties. Dit is een machine voor zonovergoten korte ritten die volledig in het teken van patsen en/of ouderwets tekeer gaan op een veeleisende bochtenweg. Je kunt het deze motorfiets kwalijk nemen dat hij een beperkt inzetgebied heeft, maar daarmee doe je hem tekort. BMW zet hem bewust neer als old skool hardcore retro en zo gedraagt hij zich. De Duitsers hebben hem bij volle verstand neergezet als bad guy en dat gaat hem fans opleveren. Een ding staat als een paal boven water: BMW heeft de meest authentieke retro van het moment. De authentieke en concessieloze zithouding van de Racer is een ode aan het verleden die qua uitstraling geweldig uitpakt, maar niet zonder gevolgen blijft. Dit is met afstand de meest radicale BMW van het moment. BMW verdient alle lof dat ze het lef heeft om een retromotorfiets te bouwen die door zijn (zit)houding ook echt retro is. Van simuleren is geen sprake. De Duitsers voeren het eerbetoon aan het verleden – grundlich als ze zijn – tot in perfectie uit. Dat het daardoor niet ieders cup of tea is, nemen ze op de koop toe.
Tekst: Ad van de Wiel, fotografie: Jan Starek
[justified_image_grid ids=26820,26821,26822,26823,26824,26825,26826,26827,26828,26829,26830,26831]
